Δε συνηθίζω να σχολιάζω δημοσκοπήσεις ακριβώς γιατί πιστεύω πως αφορούν αποκλειστικά τα κομματικά επιτελεία, τους δημοσιογράφους και μια μικρή μερίδα πολιτών που είτε δραστηριοποιούνται επαγγελματικά σε κλάδους συγγενείς με την πολιτική ή έχουν εκ φύσεως την τάση να ασχολούνται και με άλλα πράγματα εκτός από την καθημερινότητά τους. Πιστεύω πως περισσότεροι από 5.000 πολίτες δε μπορεί να ασχολούνται με κάθε δημοσκόπηση. Λίγο παραπάνω δηλαδή από το 0,5% του εκλογικού σώματος. Οι δημοσκοπήσεις είναι χρήσιμες για τα κομματικά επιτελεία αλλά όχι και για τους πολίτες. Για τους πολίτες, χρήσιμες είναι οι τολμηρές πολιτικές που μπορούν να τους βγάλουν από τα αδιέξοδα.
Επειδή όμως συχνά – πυκνά με ρωτούν για την ερώτηση του «Καταλληλότερου Πρωθυπουργού» σκέφτηκα να γράψω μερικές σκέψεις.
Πρόκειται για ερώτηση που συνηθίζεται στη Γαλλία όπου οι ψηφοφόροι επιλέγουν πρόσωπο για την προεδρία της χώρας τους και όχι κόμμα.
Στην Ελλάδα συνηθίζεται να υποβάλλεται στους ερωτώμενους παρά τις σχετικές μεθοδολογικές της αδυναμίες.
Στην ερώτηση αυτή πάντα ο κάτοχος του αξιώματος ξεκινά με συγκριτικό πλεονέκτημα. Σπάνια κάποιος εν δυνάμει προηγείται σε αυτή την ερώτηση. Αυτό δε συμβαίνει επίσης και με δημάρχους και νομάρχες (όπου εκεί η ερώτηση υποβάλλεται ορθά αφού θεωρητικά οι πολίτες επιλέγουν πρόσωπο) και πολλές φορές ενώ ο νυν εκλεγμένος δήμαρχος είναι ο καταλληλότερος δήμαρχος συμβαίνει να χάνει τις εκλογές.
Σκεφτείτε την ερώτηση του καταλληλότερου στην καθημερινότητά μας. «Ποιος κατά τη γνώμη σας είναι καταλληλότερος για διαχειριστής της πολυκατοικίας σας; Για κηπουρός σας; Για σύζυγός σας;»
Νομίζω πως αντανακλαστικά θα απαντούσατε τον έχοντα την ιδιότητα ακόμη κι αν υπήρχε κάποιος πολύ καλύτερος για κάποιον από αυτούς τους ρόλους στη ζωή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου